Παρασκευή, Απριλίου 11, 2008

Ασφαλιστική απορύθμιση των γενεών...


Αφορμή για τους παρακάτω προβληματισμούς αποτέλεσε η παρουσίαση του νέου βιβλίου του διακεκριμένου εργατολόγου κ. Αλέξη Μητρόπουλου ‘’ Το τέλος του κοινωνικού κράτους;- Αριστερά και συνδικάτα μπροστά στην απορύθμιση’’ που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ‘’Λιβάνη’’.

Το προσφάτως ψηφισθέν νομοσχέδιο και οι διατάξεις που προβλέπονται σ’ αυτό αδιαμφισβήτητα θα οδηγήσουν στη μείωση των κύριων και επικουρικών συντάξεων, στην αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης –η οποία θα πλήξει κυρίως το γυναικείο πληθυσμό- και στην αποθάρρυνση όσων εργαζομένων για λόγους υγείας ή άλλους προσωπικούς ή οικογενειακούς προγραμματισμούς επιθυμούν ή αναγκάζονται από τις συνθήκες να συνταξιοδοτηθούν πρόωρα.
Η σταδιακή μείωση των κύριων συντάξεων τα τελευταία χρόνια επιτείνεται με την ψήφιση του συγκεκριμένου νομοσχεδίου και επιπλέον προβλέπεται ένα εξαιρετικά δυσχερές πακέτο μέτρων για τις επικουρικές συντάξεις οι οποίες έως σήμερα αποτελούσαν ένα σημαντικό πυλώνα του κοινωνικού κράτους που στήριζε τους ασφαλισμένους από τις χαμηλές κύριες συντάξεις. Οι ρυθμίσεις που αφορούν την πρόωρη συνταξιοδότηση αναμένεται να πλήξουν κυρίως τις ελληνίδες ασφαλισμένες και να δυσχεράνουν τους όρους εισόδου ,εξόδου και παραμονής των γυναικών στην εργασία. Επιπρόσθετα όσοι επιθυμήσουν ή αναγκαστούν σε πρόωρη συνταξιοδότηση θα επιβαρυνθούν με μείωση 6% επί των συντάξιμων αποδοχών εάν συνταξιοδοτηθούν ένα χρόνο νωρίτερα από τον προβλεπόμενο ,με τον αριθμό αυτό να πολλαπλασιάζεται για κάθε επιπλέον χρόνο πρόωρης συνταξιοδότησης. Η μόνη ρύθμιση που φαίνεται να είναι προς τη σωστή κατεύθυνση είναι η ενοποίηση των ταμείων αλλά με τον τρόπο υλοποίησής της αναμένεται να πλήξει όσους ασφαλισμένους προέρχονται από τα επιμέρους επικουρικά ταμεία και τα συνταξιοδοτικά τους δικαιώματα θα μεταφερθούν στους μεγάλους ασφαλιστικούς φορείς που θα δημιουργηθούν.

Ας αντιστρέψουμε όμως την ανάλυση και ας αναλύσουμε τις νέες ρυθμίσεις μέσα από το πρίσμα της κοινωνικής αλληλεγγύης, της κοινωνικής ευαισθησίας και της αλληλεγγύης των γενεών.
Οι δυσμενείς ρυθμίσεις για την πρόωρη συνταξιοδότηση ,οι οποίες κυρίως πλήττουν το γυναικείο πληθυσμό, θα οδηγήσουν νομοτελειακά στην εκκαθάριση της μελλοντικής αγοράς εργασίας από τις γυναίκες. Οι ευνοϊκές ρυθμίσεις για τη συνταξιοδότηση των γυναικών –οι οποίες ίσχυαν έως σήμερα -που υπό το πρίσμα της νεοφιλελεύθερης αντίληψης αποτελούν προνόμια και μεροληπτική αντιμετώπιση υπέρ ενός τμήματος του πληθυσμού, υπό το πρίσμα της κοινωνικής ευαισθησίας και αλληλεγγύης αποτελούν βασικό πυλώνα του κοινωνικού κράτους και συνεκτικό στοιχείο της οικογένειας και της κοινωνίας γενικότερα. Οι επιπρόσθετες ρυθμίσεις που αφορούν τη σταδιακή μείωση των συντάξεων και των ορίων ηλικίας όχι μόνο δε φαίνεται να εξασφαλίζουν τη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος αλλά δυσχεραίνουν ακόμα περισσότερο τους όρους εργασίας και συνταξιοδότησης.
Ο μεγαλύτερος κίνδυνος που υποκρύπτει και αυτή η μεταρρύθμιση και που αποτελεί και βασική συνιστώσα της νεοφιλελεύθερης αντίληψης είναι η προσπάθεια της απόλυτης επικράτησης του ατομικισμού στις σύγχρονες κοινωνίες και του ψευδεπίγραφου διαμελισμού της κοινωνίας σε στρώματα με διαφορετικά συμφέροντα και διεκδικήσεις.
Ο μεγαλύτερος κίνδυνος που ελλοχεύει και μ αυτή την αλλαγή του ασφαλιστικού συστήματος είναι να την αντιμετωπίσει η κοινωνία με όρους ατομικισμού και ατομικού συμφέροντος και να διευρύνει μ αυτό τον τρόπο την απόσταση που χωρίζει τις διαφορετικές γενιές. Κάθε τέτοια προσπάθεια ,κάθε ανάλογα σημαντικό κοινωνικό ζήτημα πρέπει να αντιμετωπίζεται με όρους συλλογικότητας και κοινωνικής ευαισθησίας. Η διαμόρφωση του νέου ασφαλιστικού συστήματος που αποτελεί καθοριστικό στοιχείο του κοινού μας μέλλοντος θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα διαλόγου με την κοινωνία κι όχι αποτέλεσμα σχεδιασμού τραπεζιτών και γεροντολόγων…
Όσον αφορά τη νέα γενιά ,τη δικιά μας γενιά των ασφαλισμένων μετά το 1993 ο κ. Μητρόπουλος προβλέπει ''ολοκαύτωμα'' των όρων εργασίας και συνταξιοδότησης της με βάση το νέο νομοσχέδιο. Η γενιά μας ,η γενιά που γνώρισε κατά καιρούς τους πειραματισμούς των εκπαιδευτικών μεταρρυθμίσεων , που απειλήθηκε και απειλείται από τη νόθευση της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης από τους νόμους της αγοράς και των ιδιωτικοποιήσεων ,η γενιά των επτακοσίων ευρώ και των ματαιωμένων προσδοκιών αισθάνεται και πάλι την απειλή των νεοφιλελεύθερων σχεδιασμών. Αυτή η γενιά, η δικιά μας γενιά, παρά τις συνεχείς απειλές και επιθέσεις δεν παραιτείται και οφείλει να πάρει το μέλλον στα χέρια της και να ενώσει τις δυνάμεις της με τον εργαζόμενο, το συνταξιούχο ,τον αγρότη, τη γυναίκα και όλα τα κοινωνικά και ηλικιακά στρώματα…να πρωτοστατήσει στην αποκατάσταση των κοινωνικών αρμών και στη διαμόρφωση μιας νέας συλλογικής συνείδησης που θα αντιπαλέψει τη νεοφιλελεύθερη λαίλαπα.

Τα όνειρά μας έχουν ταυτότητα και όχι αριθμό και δεν βγαίνουν στον πλειστηριασμό των νεοφιλελεύθερων σχεδιασμών τραπεζιτών και γεροντολόγων. Η υποχρέωσή μας να πάρουμε το μέλλον στα χέρια μας δεν είναι μονάχα ζήτημα της αριστερής μας συνείδησης, της κοινωνικής μας ευαισθησίας και της κοινωνικής αλληλεγγύης ,είναι ζήτημα επιβίωσης…ζήτημα επιβίωσης όχι του καθενός από εμάς σε βάρος του άλλου όπως προβάλλουν τα νεοφιλελεύθερα προτάγματα…είναι ζήτημα επιβίωσης των ονείρων μας. Είμαστε εδώ…και είναι η ώρα της γενιάς μας !

2 σχόλια:

Γιαννης Ραψομανικης είπε...

γεια σου σύντροφε συμφώνων απόλυτα μαζί σου ότι η νέα γενιά οφείλει να πάρει την κατάσταση στα χέρια της και να δώσει τη μάχη απέναντι στις αντιλαϊκές και αντεργατικές πολιτικές της κυβέρνησης.

Θεωρώ ότι το θέμα της κοινωνικής ασφάλισης ότι αποτελεί ένα από τους βασικούς πυλώνες για ένα κράτος δικαίου. Αυτός είναι ο λόγος που πρέπει να διαφυλλάξουμε το δημόσιο χαρακτήρα της.

Η τακτική και η στρατηγική της Ν.Δ. για τα δημόσια αγαθά, όπως η κοινωνική ασφάλιση, η Παιδεία, είναι η προσπάθεια να τα απαξιώσει με στόχο να καταστεί αναγκαία η ιδιωτική πρωτοβουλία.

Αυτή είναι η στρατηγική της για το δημόσιο Παν/μιο τα τελευταία 4 χρόνια με τη συνεχή υποχρηματοδότηση.

Αυτή είναι σήμερα η στρατηγική της για τη δημόσια περιουσία, ΟΤΕ, ΔΕΗ με στόχο να την ξεπουλήσει.

Αυτή είναι η στρατηγική της με την κοινωνική ασφάλιση με το σκάνδαλο των ομολόγων και την καταλήστευση των αποθεματικών των ταμείων.

Ο νέος αντιασφαλιστικός νόμος πέρα από τα προβλήματα που δημιουργεί όπως πολύ σωστά ανέλυσες έχει ως στόχο να ανοίξει το δρόμο στην ιδιωτική ασφάλιση.

Συντροφικά,
Γιάννης Ραψομανίκης

Τζαγάκης Γεώργιος είπε...

Επομένως αρχικά θα πρέπει εμείς ως πολιτικός σχηματισμός να σταθεροποιήσουμε την προσήλωση μας στους βασικούς πυλώνες του κοινωνικού κράτους και να μην αφήνουμε κανένα περιθώριο για παρέκλιση απο αυτές(π.χ.αναθεώρηση άρθρου 16) και στη συνέχεια η παράταξή μας με πρωτοπόρο τη νέα γενιά να λειτουργήσει ως πολλαπλασιαστής αυτών των απόψεων και της πεποίθησης ότι εμείς μπορούμε να αποτελέσουμε ξανά την εναλλακτική προοδευτική επιλογή.

Φιλικά και συντροφικά,
Τζαγάκης Γιώργος