''Τ' αστέρια θα' ναι πάντα μακριά''

Ο Μάνος Ξυδούς όλα αυτα τα χρόνια που μεσολάβησαν απο τη διάλυση του συγκροτήματος των ΠυΞ-Λαξ ακολουθεί μια καλλιτεχνική πορεία μοναχική,διακριτική και σαφώς πιο εσωστρεφή απο τα υπόλοιπα πρωην μέλη του συγκροτήματος,τόσο δημιουργικά όσο και ως προς τη δημόσια παρουσία του.Μια καλλιτεχνική πορεία όμως που δεν υπολείπεται σε δημιουργικότητα σε σύγκριση με την περίοδο της κοινής πορείας με το Φίλιππο Πλιάτσικα και το Μπάμπη Στόκα και έχει αποδώσει αξιόλογες παραγωγές.

Ο επόμενος σταθμός σ΄αυτή τη μοναχική πλέον διαδρομή του Μάνου Ξυδού είναι ο δίσκος ‘’Τ’ αστέρια θα ναι πάντα μακριά’’ που κυκλοφορεί απο την Impact.Σ ‘αυτή τη δισκογραφική δουλειά υπάρχουν σαφώς στοιχεία -στιχουργικά και μουσικά-που παραπέμπουν στην εποχή των Πυξ–Λάξ γεγονός απόλυτα φυσιολογικό καθώς ο τραγουδοποιός κατέθετε στα πλαίσια του συγκροτήματος και ως ισότιμο μέλος του τη δική του καλλιτεχνική οπτική,αυτη που εκφράζεται και μέσα απο τη προσωπική του πλέον πορεία και συγκεκριμένα και σ ΄αυτό το δίσκο .Χαμηλότονες μπαλάντες αλλα και ροκ αποχρώσεις σε πιο δυναμικά κομμάτια του δίσκου διατηρούν μια ισορροπία σ’ αυτη τη δισκογραφική δουλειά χαρακτηριστική του ύφους του Ξυδού.Οι στίχοι του άλλοτε βαθιά ερωτικοί (‘’Αυτή τη νύχτα’’) κι άλλοτε αποτέλεσμα πολιτικού και κοινωνικού προβληματισμού (‘’Στο πουθενά’’,’’Ο κόκκινος Ντάνυ’’ ) διαπνέονται στο σύνολο τους απο τη διάθεση του τραγουδοποιού να εκφράσει μέσα απο τα τραγούδια τον εσωτερικό του κόσμο,τους προβληματισμούς που προκύπτουν απο την καθημερινότητα της σύγχρονης ζωής.Κάτι που το καταφέρνει με λόγο που είναι άλλοτε άμεσος και αιχμηρός κι άλλοτε ποιητικός και συναισθηματικός.Ευχάριστη η συμμετοχή του Γιάννη Χαρούλη στο βαθιά ερωτικό ‘’Αυτή τη νύχτα’’ αλλα και του Λεωνίδα Μπαλάφα στα ‘’Μονοπάτια’’.Η συμμετοχή που ξεχωρίζει όμως σ’αυτο το δίσκο είναι αυτή του Χάρη Κατσιμίχα εξαιτίας της πολύχρονης απουσίας του απο τις ζωντανές εμφανίσεις αλλα και των σποραδικών δισκογραφικών συμμετοχών του τα τελευταία χρόνια (με εξαίρεση την έκδοση της ‘’Μουσικής αυτοβιογραφίας’’ με τον αδελφό του Πάνο το 2οο6 ).Ο Χάρης Κατσιμίχας χαρίζει- με την ομολογουμένως ΄΄σπασμένη’’ και κουρασμένη φωνή του- μια συγκλονιστική ερμηνεία στο ‘’Μεριδιάνα I’’ που ξεχωρίζει στο δίσκο στιχουργικά ,μουσικά κι ερμηνευτικά.Στο δίσκο συμμετέχουν επίσης οι δημιουργοί Χαράλαμπος Χατζηνάκης και Τόλης Φασόης ενω δημιουργικά συνεισφέρει σε αρκετά κομμάτια του δίσκου ο Βαγγέλης Καραπέτρος.

Συμπερασματικά,ο Μάνος Ξυδούς σ ΄αυτο το επόμενο καλλιτεχνικό του βήμα παρουσιάζει στο κοινό ένα δίσκο σαφώς προσωπικό,αποτέλεσμα των εσωτερικών αναζητήσεών του,που συναντούν όμως σε αρκετά σημεία τους προβληματισμούς και τις ανησυχίες των περισσοτέρων ανθρώπων.Ένας αξιόλογος δίσκος,διακριτικός και χωρίς εξάρσεις σε απόλυτη συνέπεια και συνέχεια με την εως τώρα προσωπική καλλιτεχνική του διαδρομή.

Τα τραγούδια του cd

01. Στους δρόμους της αγάπης δεν υπάρχει φως
02. Αυτή τη νύχτα (Συμμετέχει ο Γιάννης Χαρούλης)
03. Αρωματίζω τη μιζέρια μου (Συμμετέχουν οι Sharp Ties)
04. Μεριδιάνα Ι (Συμμετέχουν ο Χάρης Κατσιμίχας οι Defile des ames)
05. Μεριδιάνα ΙΙ (Οργανικό, Defile des ames)
06. Σ' ευχαριστώ
07. Μονοπάτια (Συμμετέχει ο Λεωνίδας Μπαλάφας)
08. Ο κόκκινος Ντάνυ
09. Φθινόπωρο
10. Στο πουθενά
11. Γκρέτσια
12. C'mmon baby (Συμμετέχουν οι Ζήνα Αρβανιτίδη, Τόλης Φασόης, Νέλλη Ξυδούς)
13. Τ' αστέρια θα 'ναι πάντα μακριά
14. Στους δρόμους της αγάπης δεν υπάρχει φως (radio edit)

Ο δίσκος κυκλοφορεί απο την Impact Music

''Ποια πάθη απο τον έρωντα''

Ο Λουδοβίκος των Ανωγείων, ο μελωδικός τροβαδούρος απο τα Ανώγεια της Κρήτης, παρουσιάζει στο πρώτο μέρος αυτού του νέου δισκογραφικού εγχειρήματος μια εργασία πάνω στο κρητικό ερωτικό τρίπτυχο των έργων: «Ερωτόκριτος» του Βιτσέντζου Κορνάρου, «Ερωφίλη» του Γεώργιου Χορτάτζη και «Εύμορφη βοσκοπούλα», έργο αγνώστου ποιητή, ενώ στο δεύτερο δίσκο παρουσιάζονται δέκα ορχηστρικά κομμάτια, δέκα διαφορετικές ενορχηστρώσεις του Δημήτρη Οικονομάκη πάνω σε γνωστά ,ήδη δισκογραφημένα τραγούδια του Λουδοβίκου των Ανωγείων.
Στον πρώτο δίσκο της νέας δουλειάς, ο Κρητικός τραγουδοποιός υπογράφει τους στίχους σε τρία απο τα τραγούδια, ενώ υπάρχει και μια διασκευή του παραδοσιακού ‘’Εσύ είσαι αέρας δυνατός‘’ με τη συνδρομή στους στίχους του Κρητικού δημιουργού μαντινάδων Αριστείδη Χαιρέτη. Πάνω στα κρητικά αυτα ερωτικά κείμενα υπάρχουν ήδη δισκογραφημένες εργασίες απο το Μάνο Χατζιδάκι με την ερμηνεία της Φλέρυς Νταντωνάκη,αλλά και στο δίσκο ‘’Τέσσερεις δρόμοι για τον Ερωτόκριτο’’ με τις ερμηνείες της Λιζέτας Καλημέρη.
Σ΄ αυτή την δισκογραφική δουλειά ο Λουδοβίκος των Ανωγείων διατηρεί τη συνηθισμένη θεματολογία με επίκεντρο τον έρωτα,αυτή τη φορά όμως εστιάζει την προσοχή του στον έρωτα στην Κρήτη στα χρόνια της Αναγέννησης,μελετά τον ποιητικό λόγο των τριών ιστορικών κειμένων κι αποπειράται να τον αποδώσει μέσα απο τη δική του καλλιτεχνική οπτική. Πρόκειται για ένα έτσι κι αλλιώς δύσκολο εγχείρημα για τον τροβαδούρο των Ανωγείων και λόγω της αξίας των έργων αλλα και της παλαιότερης -και χαρακτηριστικής πλέον- για τα κείμενα εργασίας του Μάνου Χατζιδάκι. Ο τραγουδοποιός των Ανωγείων ,σ αυτή την περίπτωση αντλεί τη δύναμη απο την προσωπική σχέση και τριβή με το Χατζιδάκι και παρουσιάζει τη δική του οπτική η οποία είναι αξιοπρεπής αναλογικά με το μέγεθος του εγχειρήματος. Οι ενορχηστρώσεις του Γιώργου Παυλάκου προσθέτουν ιδιαίτερη βαρύτητα και ύφος στις μελωδίες και αποδεικνύονται καταλυτικές για τη συνολική θετική εικόνα του πρώτου δίσκου.
Στο δεύτερο CD του άλμπουμ περιλαμβάνονται δέκα ορχηστρικές παραλλαγές σε γνωστά και αγαπημένα τραγούδια του Λουδοβίκου, ενορχηστρωμένα από τον Δημήτρη Οικονομάκη. Σ’ αυτές τις ενορχηστρώσεις είναι σαφής η πρόθεση του συνθέτη να ντύσει τις μελωδίες του Λουδοβίκου των Ανωγείων με τζαζ αποχρώσεις καταλήγοντας σ΄ ένα αποτέλεσμα που ξενίζει και απομακρύνει τον ακροατή απο τις πρώτες ηχογραφήσεις των κομματιών αλλα και απο το συνολικό ύφος του καλλιτέχνη.Πρόκειται συνολικά για μια αξιοπρεπή δισκογραφική δουλειά, με το πρώτο μέρος που είναι αφιερωμένο στα ιστορικά ερωτικά κείμενα να υπερτερεί σαφώς του δεύτερου που δίνει ένα εντελώς διαφορετικό άκουσμα στις ήδη γνωστές μελωδίες του Λουδοβίκου των Ανωγείων.
Ο μελωδικός τροβαδούρος παραμένει και σ ΄αυτό το δίσκο πιστός στη μέχρι σήμερα συνολική του εικόνα ως καλλιτεχνική προσωπικότητα που κατέχει τη θέση που της αξίζει για τη διαφορετικότητα της μέσα σ΄ ένα ομοιόμορφο μουσικό τοπίο.

Τα τραγούδια του δίσκου

CD 1

1. Αν είναι και ο έρωντας σε θέλει
2. Η μέλισσα και ο άγγελος

Απο την Ερωφίλη του Γεωργίου Χορτατζη
3. Ποια πάθη απο τον έρωντα
4. Η αμυγδαλιά
5. Το όνειρο της Ερωφίλης

Από τον Ερωτόκριτο του Βιτσέντζου Κορνάρου
6. Τα θαύματα του έρωντα
7. Το μυστικό
8. Κι ήντα δεν κάνει ο έρωντας
9. Ο όρκος της Αρετούσας
10. Γέφυρα
11. Εσύ΄σαι αέρας δυνατός

Από το Κρητικό έργο ‘’Η Ευμορφη Βοσκοπούλα’’
12. Σε δέντρι, σε λιβάδια
13. Γεια και χαρά σ΄αφήνω
14. Η καθαρένια βρύση
15. Για κείνη που ρωτάς
16.Η συνωμοσία των ρόδων

CD 2

10 ορχηστρικές παραλλαγές σε τραγούδια του Λουδοβίκου των Ανωγείων
1. Σαλώμη
2. Η γιορτή των ανέμων
3. Το ρόδο της ερήμου
4. Στου Μπαρμπαρίγο την αυλή
5. Ποιο το χρώμα της αγάπης
6. Γυρεύω να΄ρθεις
7. Μάνα
8. Το πορτρέτο μιας νεράιδας
9. Δάκρυ
10 .Το δέντρο και ο άνεμος

Ο δίσκος ‘’Ποια πάθη απο τον έρωντα’’ κυκλοφορεί απο τη Lyra…

''Πάμε ξανά απ' την αρχή...''

’Πάμε ξανά απ’ την αρχή’’... Οδυσσέας Ιωάννου, Θάνος Μικρούτσικος, Ρίτα Αντωνοπούλου ... μια μουσική συνάντηση ενός απο τους σημαντικότερους Έλληνες συνθέτες, ενός αξιόλογου στιχουργού και μιας νέας ερμηνεύτριας που προσπαθεί να επαναφέρει στο προσκήνιο τη διαδικασία δημιουργίας ενος δίσκου που να βασίζεται στο τρίπτυχο συνθέτης - στιχουργός - ερμηνευτής.Δεκατέσσερα τραγούδια που γεννήθηκαν μέσα απο επαφές, τηλέφωνα, φαγητά, κουβέντες, πλάκες, ανησυχίες, απο την ανάγκη και τη διάθεση των συντελεστών να συναντηθούν και να δημιουργήσουν μαζί στη λογική της παρέας που δημιουργεί μια δισκογραφική δουλειά σταδιακά και συλλογικά λαμβάνοντας υπόψιν τις ιδιαιτερότητες του κάθε συντελεστή

Χαμηλότονες μπαλάντες, δυναμικές μελωδίες με ροκ αποχρώσεις και λαϊκές συνθέσεις συγκροτούν ένα δίσκο που φέρει στις συνθέσεις αλλά και στο συνολικό ύφος του τη χαρακτηριστική σφραγίδα του Θάνου Μικρούτσικου που ως φυσικό επακόλουθο του καλλιτεχνικού μεγέθους και των εξαιρετικών συνθετικών ικανοτήτων του ξεχωρίζει μεταξύ των συντελεστών. Οι μελωδίες του στα περισσότερα κομμάτια του δίσκου φαίνονται διεκπεραιωτικές, χωρίς την καινοτομία, τη φαντασία και τις εξάρσεις του σημαντικού συνθέτη που παρόλα αυτά κατάφέρνει με την εμπειρία και την ικανότητα του να υπερβαίνει και μ ΄αυτή τη δουλειά το μέσο όρο των αντίστοιχων δημιουργιών.

Ανάμεσα στις μελωδίες του Θάνου Μικρούτσικου οι στίχοι του Οδυσσέα Ιωάννου με τη χαρακτηριστική πια και εύκολα αναγνωρίσιμη γραφή του που βασίζεται στον αφαιρετικό και μεταφορικό λόγο. Δεν ξεπερνά κι εκείνος τις καλύτερες εμπνεύσεις του παρελθόντος χωρίς να λείπουν όμως και σημαντικές στιχουργικές στιγμές στα ‘’Όλα θα γίνουν’’, ‘’Πιτσιρικάς’’(παλαιότερη στιχουργική έμπνευση του Οδ.Ιωάννου απο το δίσκο ''Θάλασσα στη σκάλα'' σε μουσική και πάλι του Θ.Μικρούτσικου με την ερμηνεία του Β.Παπακωνσταντίνου), ‘’Οι χαρτογράφοι‘’ και ‘’Εσωτερικοί μετανάστες’’.

Τέλος η Ρίτα Αντωνοπούλου που συστήνεται δισκογραφικά τον Οκτώβριο του 2007 απο το Θάνο Μικρούτσικο, παραμένει στο πλευρό του και δοκιμάζεται στα νέα τραγούδια του Μικρούτσικου και του Ιωάννου.Η Ρίτα Αντωνοπούλου είναι μια απο τις σημαντικότερες νέες ερμηνεύτριες που έχει κάνει ήδη αισθητή την παρουσία της στο χώρο με την αξιοπρόσεχτη χροιά της φωνής της, τις δυναμικές και παθιασμένες ερμηνείες της και την ιδιαίτερη σκηνική παρουσία στις ζωντανές εμφανίσεις της. Στα αδύνατα σημεία της καλλιτεχνικής της παρουσίας κάποιες υπερβολές στις –σε γενικές γραμμές -στιβαρές και ώριμες ερμηνείες αυτής της δισκογραφικής δουλειάς.
Σε γενικές γραμμές πρόκειται για μια αξιοπρόσεκτη δισκογραφική δουλειά που δεν περνάει απαρατήρητη στην έτσι κι αλλιώς φτωχή σε σημαντικές δισκογραφικές δουλειές περίοδο των τελευταίων χρόνων.Δίνεται όμως η εντύπωση ενός γενικά διεκπεραιωτικού δίσκου χωρίς πρωτοτυπία και φαντασία, χωρίς εξάρσεις κι απο τους τρείς συντελεστές. Ίσως το σημαντικότερο στοιχείο του δίσκου είναι η επαναφορά στο προσκήνιο αυτής της ξεχασμένης διαδικασίας της μουσικής συνάντησης τριών δημιουργών.
Κι αν η σημασία της συνάντησης τονίζεται κι απο τους τρείς δημιουργούς ως το σημαντικότερο στοιχείο του δίσκου, μένει ο χρόνος να δείξει αν θα συναντήσει και τις ψυχές των ακροατών...

Οι σημαντικότερες στιγμές του δίσκου: Tα εξαιρετικά ‘’Πάντα θα κλαίς τις Κυριακές’’ και ‘’Εσωτερικοί μετανάστες’’ ...

Ο δίσκος ‘’Πάμε ξανά απ΄την αρχή’’ κυκλοφορεί απο τη Legend
Πηγή φωτογραφιών: Προσωπική ιστοσελίδα της Ρίτα Αντωνοπούλου

Λεβεντιά είναι...

Το διάβασα στο οπισθόφυλλο του προγράμματος εκδηλώσεων του Δήμου Ηρακλείου για το φετινό καλοκαίρι ως ένα κοινωνικό μήνυμα των δήμων Ηρακλείου,Ρεθύμνου και Χανίων και το παραθέτω...

''Λεβέντης είναι αυτός που τον σέβονται...λεβέντης δεν είναι αυτός που φοβούνται...'' (από ανώνυμη επιστολή στον τύπο)

Αυτά τα λόγια ας προβληματίσουν τους συμπατριώτες Κρητικούς που έχουν σχηματίσει μια διαφορετική στρεβλή ερμηνεία για τη λεβεντιά,τη μαγκιά και την υπερηφάνεια και χρησιμοποιούν φονικά όπλα ως επίδειξη δύναμης και λεβεντιάς...ας αναρωτηθούν μήπως μ' αυτή τους τη συμπεριφορά στρέφουν το μαχαίρι και το όπλο στον εαυτό τους και στην ιστορία και την παράδοση του τόπου τους και των ανθρώπων του....
Κάποιοι δεν έχουμε την ίδια άποψη,δε δίνουμε την ίδια ερμηνεία στη λεβεντιά...και ευτυχώς ή δυστυχώς δεν είμαστε μαζί...



Στη μνήμη του Μανώλη Χορευτάκη,προς συμπαράσταση στο Στάθη Λαζαρίδη και τους οικείους του,σε όλα εκείνα τα θύματα της ''κρητικής λεβεντιάς''...Ως εδώ...

Μας ενώνεις,μας εμπνέεις,μας οδηγείς...

12 χρόνια μετά,Ανδρέα,μας ενώνεις,μας εμπνέεις,μας οδηγείς...

Ποιος καίγεται απόψε...;

''απόψε η νύχτα είναι γλυκιά
σαν φάρμακο, σαν χάδι
και σέρνει ο αέρας ως εδώ
μια μυρωδιά από στάχτη

Ποιος καίγεται απόψε
και μύρισε η πόλη αγάπη;''

Γιάννης Αγγελάκας

''Λογοκρισία...χωρίς σύνορα''

Με επίσημο δελτίο τύπου που εξέδωσε η ΕΡΤ τη Δευτέρα 12-5, ανακοίνωσε τη λήξη της συνεργασίας της με τον κ.Στέλιο Κούλογλου και τις εκπομπές ''Θεματική Βραδιά'' και ''Ρεπορτάζ χωρίς Σύνορα''.Αναλυτικά η ανακοίνωση της ΕΡΤ αναφέρει:
«Έπειτα από συνάντηση του Προέδρου και Διευθύνοντος Συμβούλου της ΕΡΤ κ.Χρήστου Παναγόπουλου και του Γενικού Διευθυντή Τηλεόρασης, κ. Δημητρίου Γόντικα με τον δημοσιογράφο κ.Στέλιο Κούλογλου, ανακοινώθηκε στον κ.Κούλογλου ότι δε θα συνεχιστούν την επόμενη τηλεοπτική σεζόν οι εκπομπές ''Θεματική Βραδιά'' και ''Ρεπορτάζ χωρίς Σύνορα''. Η ΕΡΤ ευχαριστεί τον κ. Κούλογλου για τη συνεργασία του.»
Στη συνάντηση ο κ.Παναγόπουλος είπε στον κ. Κούλογλου ότι η συνεργασία με την εκπομπή δε θα συνεχιστεί επειδή απλά... "δεν του αρέσει"...
10 μέρες μετά την παραπάνω ανακοίνωση ,την Πέμπτη 22 Μαϊου ,και μετά απο έντονες αντιδράσεις ,προβλήθηκε η μία απο τις έως τότε λογοκριμένες εκπομπές με θέμα την ακρίβεια και τη ''γενιά των 700 € '',μια εξαιρετική εκπομπή με στατιστικά στοιχεία και συνεντεύξεις που κατέδειξαν το μέγεθος του προβλήματος της ακρίβειας ,των χαμηλών εισοδημάτων και του κόστους ζωής στην Ελλάδα -για όλους τους Έλληνες πολίτες και ιδιαίτερα για τη νέα γενιά-σε σχέση με τις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης.Μια εκπομπή που προφανώς θα οδήγησε στη συνειδητοποίηση της σοβαρότητας του προβλήματος και στην ευαισθητοποίηση των πολιτών απέναντι σ 'αυτό.
Δε φαίνεται πάντως να είχε ευαισθητοποιήσει τους υπεύθυνους της δημόσιας τηλεόρασης που είχαν αρχικά ζητήσει απο τον κ.Κούλογλου να τη ματαιώσει και οι οποίοι εγκατέλειψαν την αρχική τους θέση μετά τις έντονες αντιδράσεις. Προφανώς αυτοί που δήθεν υπηρέτησαν την αδέσμευτη δημοσιογραφία-και κόπτονταν για την ελευθερία του λόγου και του τύπου στη διάρκεια της άσκησης του δημοσιογραφικού επαγγέλματος -και οι κομματικοί τους υπάλληλοι είχαν άλλη άποψη.Προφανώς γι αυτούς η συνέπεια,η αλήθεια και η αδέσμευτη δημοσιογραφία δεν έχουν πλέον βαρύνουσα σημασία μπροστά στο κομματικό τους καθήκον και τη διασφάλιση της καλής επικοινωνιακής εικόνας της κυβέρνησης...Ανάλογες εκπομπές ''δεν τους αρέσουν'' γιατί μάλλον αισθάνονται την υπευθυνότητα ή τουλάχιστον τη συνυπευθυνότητά τους για την ένταση των προβλημάτων.
Σκόπιμα παραγνωρίζουν και διαστρεβλώνουν την αποστολή της δημόσιας τηλεόρασης που ακριβώς λόγω της ιδιαιτερότητας της θέσης της στο τηλεοπτικό τοπίο οφείλει να προσφέρει στοους Έλληνες πολίτες τηλεοπτικά προγράμματα υψηλής ποιότητας -όπως οι εκπομπές ''Ρεπορτάζ χωρίς σύνορα'' και ''Θεματική βραδιά''- οι οποίες δεν θα έβρισκαν εύκολα θέση και αποδοχή στα υπόλοιπα ιδιωτικά τηλεοπτικά δίκτυα που κρίνουν και αντιμετωπίζουν τα τηλεοπτικά προγράμματα με όρους εμπορικούς,με όρους τηλεθέασης.Πρόκειται για τους ίδιους ανθρώπους που ανάγουν κάθε φορά τη Eurovision σε ''εθνική υπόθεση'' και μάλιστα είχαν συμπεριλάβει τη διοργάνωση της στα πολιτιστικά επιτεύγματα της δημόσιας τηλεόρασης...!
Προφανώς υπάρχει και μια διαφορετική άποψη...η αριστερή μας συνείδηση και η δημοκρατική μας ευαισθησία επιβάλλει την προστασία και το σεβασμό της ελευθερίας του λόγου,της ελευθερίας του τύπου ,της αδέσμευτης δημοσιογραφίας και τελικά της αλήθειας...Εμείς στον πολιτισμό αποδίδουμε διαφορετική σημασία και σεβασμό...
Για εκείνους και -παρόλες τις αντιδράσεις-ο κύκλος των εκπομπών ''Ρεπορτάζ χωρίς σύνορα'' και ''Θεματική βραδιά '' έχει κλείσει...Όφειλαν να γνωρίζουν ότι ο κύκλος της αλήθειας,της αδέσμευτης δημοσιογραφίας και του σεβασμού στον πολιτισμό δεν κλείνει ποτέ...Αντίθετα κλείνει ο κύκλος όσων αντιλαμβάνονται το ρόλο τους ως ‘’νταβατζήδες’’ του τηλεοπτικού τοπίου και τη δημόσια τηλεόραση ως ''μαγαζάκι'' τους...

''Έφυγε '' ο Μάριος Τόκας...

Ο Κύπριος μουσικοσυνθέτης Μάριος Τόκας δεν είναι πια κοντά μας…έχασε τη μάχη με την επάρατη νόσο το πρωί της Κυριακής του Πάσχα σε ηλικία 54 ετών, αφού πέρασε το δικό του προσωπικό Γολγοθά.

Είναι αυτή η εναλλαγή συναισθημάτων που προκαλεί ένα τόσο δυσάρεστο γεγονός σε μια κατά τα άλλα χαρμόσυνη ημέρα που προκαλεί μια μελαγχολική αμηχανία. Από τη μια στιγμή στην άλλη τα συναισθήματα αλλάζουν και οι εικόνες του εκλιπόντος, οι αναμνήσεις των τραγουδιών περνούν βιαστικά από το μυαλό και δύσκολα εκφράζονται με λόγια. Επρόκειτο για μια γλυκύτατη κι ευγενική φυσιογνωμία, έναν ευαίσθητο άνθρωπο που ο φακός της φωτογραφικής μηχανής ή της κάμερας τον έβρισκε πάντοτε με το χαμόγελο στα χείλη .Ήταν ιδιαίτερες οι στιγμές που με την λεπτή, ακατέργαστη φωνή του ερμήνευε με τρόπο συγκινητικό τραγούδια για την πολύπαθη πατρίδα του αλλά και τις μεγάλες επιτυχίες του. Η παρουσία και η ζωή του ,πέρα από τις δουλειές και τις συνεργασίες του, ήταν εξαιρετικά διακριτική…έζησε διακριτικά…έφυγε διακριτικά γιατί δεν ήθελε ακόμα κι αυτές τις τελευταίες δύσκολες στιγμές να στενοχωρήσει τους ανθρώπους που τον εκτιμούν και τον αγαπούν.

Σε αντίθεση με τη διακριτική παρουσία του ίδιου, τα τραγούδια που συνέθετε έκαναν πάντοτε αισθητή την παρουσία τους καθώς οι υπέροχες μελωδικές του γραμμές συναντούσαν πάντοτε αξιόλογους στίχους και σημαντικούς ερμηνευτές με αποτέλεσμα τη δημιουργία τραγουδιών που αντέχουν στο χρόνο.

Οι συνηθισμένες φράσεις και λόγια που εκφράζονται σε τέτοιες στιγμές ύστατου αποχαιρετισμού δεν αρμόζουν σ’ αυτόν τον σημαντικό καλλιτέχνη που έφυγε πρόωρα και άδικα από κοντά μας. Παραφράζουμε λοιπόν απλά το νόημα ενός τραγουδιού του και τον αποχαιρετούμε μ ένα δικό του δημιούργημα…

‘’Κράτα καρδιά μου ενός λεπτού σιγή, σβήσε το δάκρυ που πλημμύρισε τα μάτια…’’

Αντίο…

Λίγα λόγια για τη ζωή του…

Ο Μάριος Τόκας γεννήθηκε στις 8 Ιουνίου του ’54 στη Λεμεσό και έζησε από την πρώτη γραμμή -ως φαντάρος- τις δύο φάσεις της τουρκικής εισβολής.
Έφυγε από την Κύπρο με τ’ όνειρο να κάνει καριέρα στο πεντάγραμμο και με το πρώτο του πιάνο (δώρο του πατέρα του σε μικρή ηλικία, σε δύσκολους καιρούς) να τον έχει βοηθήσει να ελπίζει σε αυτό. Ήρθε στην Αθήνα το 1975 να φοιτήσει στη Φιλοσοφική Σχολή και παράλληλα σπούδασε στο Εθνικό Ωδείο. Στα τέλη του ’78 έκανε το δισκογραφικό του ντεμπούτο με «Τα τραγούδια της παρέας» και επιλέγοντας ως ερμηνευτή τον Μανώλη Μητσιά (με τον οποίο συνεργάστηκε ξανά αρκετά χρόνια αργότερα στο άλμπουμ «Βίος ανθόσπαρτος») κατάφερε να καθιερωθεί αμέσως στη συνείδηση του κοινού. Οι συνεργασίες-σταθμοί με το Δ.Μητροπάνο στους δίσκους ’’ Η εθνική μας μοναξιά’’ (1992) και ‘’Παρέα μ’ έναν ήλιο’’ (1994) άφησαν πίσω τους τραγούδια (‘’Θάλασσες’’, ’’Σ αναζητώ στη Σαλονίκη’’, ’’Λαδάδικα’’ κτλ) που αντέχουν στο χρόνο και συγκινούν ακόμα.

Ο Μάριος Τόκας θεωρούσε πάντοτε ότι ο Μάνος Λοΐζος ήταν ο άνθρωπος που τον βοήθησε πολύ στα πρώτα του βήματα. Ιδιαίτερες ήταν οι συνεργασίες του με τους Γιάννη Πάριο, Δημήτρη Μητροπάνο, Χαρούλα Αλεξίου, Δήμητρα Γαλάνη και Μανώλη Μητσιά, στους οποίους «χάρισε» μερικές από τις σημαντικότερες επιτυχίες τους.

Πηγή φωτογραφίας: skai.gr

Ασφαλιστική απορύθμιση των γενεών...

Αφορμή για τους παρακάτω προβληματισμούς αποτέλεσε η παρουσίαση του νέου βιβλίου του διακεκριμένου εργατολόγου κ. Αλέξη Μητρόπουλου ‘’ Το τέλος του κοινωνικού κράτους;- Αριστερά και συνδικάτα μπροστά στην απορύθμιση’’ που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ‘’Λιβάνη’’.

Το προσφάτως ψηφισθέν νομοσχέδιο και οι διατάξεις που προβλέπονται σ’ αυτό αδιαμφισβήτητα θα οδηγήσουν στη μείωση των κύριων και επικουρικών συντάξεων, στην αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης –η οποία θα πλήξει κυρίως το γυναικείο πληθυσμό- και στην αποθάρρυνση όσων εργαζομένων για λόγους υγείας ή άλλους προσωπικούς ή οικογενειακούς προγραμματισμούς επιθυμούν ή αναγκάζονται από τις συνθήκες να συνταξιοδοτηθούν πρόωρα.
Η σταδιακή μείωση των κύριων συντάξεων τα τελευταία χρόνια επιτείνεται με την ψήφιση του συγκεκριμένου νομοσχεδίου και επιπλέον προβλέπεται ένα εξαιρετικά δυσχερές πακέτο μέτρων για τις επικουρικές συντάξεις οι οποίες έως σήμερα αποτελούσαν ένα σημαντικό πυλώνα του κοινωνικού κράτους που στήριζε τους ασφαλισμένους από τις χαμηλές κύριες συντάξεις. Οι ρυθμίσεις που αφορούν την πρόωρη συνταξιοδότηση αναμένεται να πλήξουν κυρίως τις ελληνίδες ασφαλισμένες και να δυσχεράνουν τους όρους εισόδου ,εξόδου και παραμονής των γυναικών στην εργασία. Επιπρόσθετα όσοι επιθυμήσουν ή αναγκαστούν σε πρόωρη συνταξιοδότηση θα επιβαρυνθούν με μείωση 6% επί των συντάξιμων αποδοχών εάν συνταξιοδοτηθούν ένα χρόνο νωρίτερα από τον προβλεπόμενο ,με τον αριθμό αυτό να πολλαπλασιάζεται για κάθε επιπλέον χρόνο πρόωρης συνταξιοδότησης. Η μόνη ρύθμιση που φαίνεται να είναι προς τη σωστή κατεύθυνση είναι η ενοποίηση των ταμείων αλλά με τον τρόπο υλοποίησής της αναμένεται να πλήξει όσους ασφαλισμένους προέρχονται από τα επιμέρους επικουρικά ταμεία και τα συνταξιοδοτικά τους δικαιώματα θα μεταφερθούν στους μεγάλους ασφαλιστικούς φορείς που θα δημιουργηθούν.
Ας αντιστρέψουμε όμως την ανάλυση και ας αναλύσουμε τις νέες ρυθμίσεις μέσα από το πρίσμα της κοινωνικής αλληλεγγύης, της κοινωνικής ευαισθησίας και της αλληλεγγύης των γενεών. Οι δυσμενείς ρυθμίσεις για την πρόωρη συνταξιοδότηση ,οι οποίες κυρίως πλήττουν το γυναικείο πληθυσμό, θα οδηγήσουν νομοτελειακά στην εκκαθάριση της μελλοντικής αγοράς εργασίας από τις γυναίκες. Οι ευνοϊκές ρυθμίσεις για τη συνταξιοδότηση των γυναικών –οι οποίες ίσχυαν έως σήμερα -που υπό το πρίσμα της νεοφιλελεύθερης αντίληψης αποτελούν προνόμια και μεροληπτική αντιμετώπιση υπέρ ενός τμήματος του πληθυσμού, υπό το πρίσμα της κοινωνικής ευαισθησίας και αλληλεγγύης αποτελούν βασικό πυλώνα του κοινωνικού κράτους και συνεκτικό στοιχείο της οικογένειας και της κοινωνίας γενικότερα. Οι επιπρόσθετες ρυθμίσεις που αφορούν τη σταδιακή μείωση των συντάξεων και των ορίων ηλικίας όχι μόνο δε φαίνεται να εξασφαλίζουν τη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος αλλά δυσχεραίνουν ακόμα περισσότερο τους όρους εργασίας και συνταξιοδότησης.
Ο μεγαλύτερος κίνδυνος που υποκρύπτει και αυτή η μεταρρύθμιση και που αποτελεί και βασική συνιστώσα της νεοφιλελεύθερης αντίληψης είναι η προσπάθεια της απόλυτης επικράτησης του ατομικισμού στις σύγχρονες κοινωνίες και του ψευδεπίγραφου διαμελισμού της κοινωνίας σε στρώματα με διαφορετικά συμφέροντα και διεκδικήσεις. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος που ελλοχεύει και μ αυτή την αλλαγή του ασφαλιστικού συστήματος είναι να την αντιμετωπίσει η κοινωνία με όρους ατομικισμού και ατομικού συμφέροντος και να διευρύνει μ αυτό τον τρόπο την απόσταση που χωρίζει τις διαφορετικές γενιές. Κάθε τέτοια προσπάθεια ,κάθε ανάλογα σημαντικό κοινωνικό ζήτημα πρέπει να αντιμετωπίζεται με όρους συλλογικότητας και κοινωνικής ευαισθησίας. Η διαμόρφωση του νέου ασφαλιστικού συστήματος που αποτελεί καθοριστικό στοιχείο του κοινού μας μέλλοντος θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα διαλόγου με την κοινωνία κι όχι αποτέλεσμα σχεδιασμού τραπεζιτών και γεροντολόγων…
Όσον αφορά τη νέα γενιά ,τη δικιά μας γενιά των ασφαλισμένων μετά το 1993 ο κ. Μητρόπουλος προβλέπει ''ολοκαύτωμα'' των όρων εργασίας και συνταξιοδότησης της με βάση το νέο νομοσχέδιο. Η γενιά μας ,η γενιά που γνώρισε κατά καιρούς τους πειραματισμούς των εκπαιδευτικών μεταρρυθμίσεων , που απειλήθηκε και απειλείται από τη νόθευση της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης από τους νόμους της αγοράς και των ιδιωτικοποιήσεων ,η γενιά των επτακοσίων ευρώ και των ματαιωμένων προσδοκιών αισθάνεται και πάλι την απειλή των νεοφιλελεύθερων σχεδιασμών. Αυτή η γενιά, η δικιά μας γενιά, παρά τις συνεχείς απειλές και επιθέσεις δεν παραιτείται και οφείλει να πάρει το μέλλον στα χέρια της και να ενώσει τις δυνάμεις της με τον εργαζόμενο, το συνταξιούχο ,τον αγρότη, τη γυναίκα και όλα τα κοινωνικά και ηλικιακά στρώματα…να πρωτοστατήσει στην αποκατάσταση των κοινωνικών αρμών και στη διαμόρφωση μιας νέας συλλογικής συνείδησης που θα αντιπαλέψει τη νεοφιλελεύθερη λαίλαπα.

Τα όνειρά μας έχουν ταυτότητα και όχι αριθμό και δεν βγαίνουν στον πλειστηριασμό των νεοφιλελεύθερων σχεδιασμών τραπεζιτών και γεροντολόγων. Η υποχρέωσή μας να πάρουμε το μέλλον στα χέρια μας δεν είναι μονάχα ζήτημα της αριστερής μας συνείδησης, της κοινωνικής μας ευαισθησίας και της κοινωνικής αλληλεγγύης ,είναι ζήτημα επιβίωσης…ζήτημα επιβίωσης όχι του καθενός από εμάς σε βάρος του άλλου όπως προβάλλουν τα νεοφιλελεύθερα προτάγματα…είναι ζήτημα επιβίωσης των ονείρων μας. Είμαστε εδώ…και είναι η ώρα της γενιάς μας !

''Της νύχτας τα ηχεία''

20 χρόνια πέρασαν από τότε που ο Δημήτρης Μητροπάνος και ο Λάκης Παπαδόπουλος μας έκαναν να σιγοψιθυρίζουμε ή να τραγουδάμε δυνατά τα λόγια εκδίκησης του διαχρονικού πλέον ''Για να σ' εκδικηθώ '' και οι δύο καλλιτέχνες ξανασμίγουν πιάνοντας το νήμα από εκεί που το άφησαν και ερμηνεύοντας μια νέα ροκ μπαλάντα με τον τίτλο ΄΄Της νύχτας τα ηχεία''(μουσική: Λάκης Παπαδόπουλος, στίχοι : Γιώργος Βρούβας) η οποία θα συμπεριληφθεί σε μια συλλογή από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του Λάκη Παπαδόπουλου που θα κυκλοφορήσει το προσεχές διάστημα από τη MINOS EMI.

Οι παλιές παρέες ξανασμίγουν και αποδεικνύουν ότι δε χρειάζονται σύνθετα νοήματα και πολύπλοκες ενορχηστρώσεις για να δημιουργηθούν έντιμα τραγούδια,παρά αγνά υλικά και καλή παρέα-μια όμορφη μελωδία και δύο σημαντικοί ερμηνευτές.Το τραγούδι παίζει στης νύχτας τα ηχεία κι έρχεται να απαλύνει τα λόγια εκδίκησης του παρελθόντος...οι αρνήσεις κάμπτονται σταδιακά και μετατρέπονται σε καταφάσεις μέσα από την ηχώ της ερωτικής επιθυμίας.Οι αποστάσεις και οι εντάσεις αλλάζουν από τη μια στιγμή στην άλλη,οι ήχοι και τα συναισθήματα μπερδεύονται κι όμως αυτή η σύγχυση τελικά αποκαθιστά-''αντηχεί''- τις πραγματικές διαστάσεις των συναισθημάτων ,την αλήθεια του έρωτα.

Στης νύχτας τα ηχεία ξανά μετά από μεγάλο χρονικό διάστημα ο μεγάλος λαϊκός ερμηνευτής Δημήτρης Μητροπάνος.Χαμηλότονος και μελαγχολικός ο ήχος των τραγουδιών μας ,ο ήχος της καρδιάς μας ,όλο αυτό το χρονικό διάστημα της απουσίας του ,μέχρι που ο ίδιος με μια φωνή σαν κεραυνό ήρθε να διαταράξει τη μαύρη ησυχία του προηγούμενου διαστήματος και να αποκαταστήσει τη φυσιολογική βαρύτητα και διάσταση των τραγουδιών μας ,των ήχων της καρδιάς μας.Τίποτα δεν έχει αλλάξει...όλα απλά επιβεβαιώνονται για άλλη μια φορά...αναλλοίωτη η φωνή,ίδιο το πάθος και η μοναδική ερμηνεία.Αναλλοίωτη και η δικιά μας απεριόριστη εκτίμηση στο μεγάλο λαϊκό ερμηνευτή που συνεχίζει και θα συνεχίσει να προσφέρει με τις ερμηνείες του ,το ήθος ,τη διακριτικότητα και τη σεμνότητα του τις σημαντικές υπηρεσίες του στο καλό ελληνικό τραγούδι και στο κοινό μοναδικές στιγμές ερμηνευτικής δεινότητας...

Υ.Γ. Αυτά τα λίγα λόγια αφιερώνονται στις ''μάχες'',στις ''επιστροφές'',στις ''νίκες΄΄.Ξέρεις εσύ...φίλε...να σαι πάντα καλά...

Πηγή φωτογραφίας : www.enet.gr

Η πρώτη ηχώ...

Η πρώτη ηχώ που ήταν και η αφορμή να δημιουργηθεί ο συγκεκριμένος διαδικτυακός τόπος είναι η ηχώ της εσωτερικής ανάγκης για δημόσια έκφραση της προσωπικής γνώμης σ'ενα προσωπικό αλλά ταυτόχρονα κοινό διαδικτυακό τόπο...η ηχώ των προσωπικών σκέψεων...
Η πυξίδα των προσωπικών σκέψεων και απόψεων ,της ιδεολογίας ,έδειχνε,δείχνει και θα δείχνει πάντοτε αριστερά ,με σταθερό προσανατολισμό στις δυνάμεις της προόδου,της αλλαγής,της ανατροπής και του ακτιβισμού.Στα παιδιά εκεί έξω που ονειρεύονται ν' αλλάξουν τον κόσμο και δε βγάζουν σε πλειστηριασμό τα όνειρά τους...

Η ηχώ που αντηχεί στον εξωτερικό κόσμο τον εσωτερικό κόσμο ,την εσωτερική ψυχική διάθεση της στιγμής ή της περιόδου,τις επιθυμίες,τα συναισθήματα που γεννούν τα δημόσια γεγονότα ή τα προσωπικά βιώματα...η ηχώ της ψυχής...
Κάποιες φράσεις του Οδυσσέα Ιωάννου μ' έχουν σημαδέψει σ' αυτό το επίπεδο και τις ακολουθώ ως μότο ζωής...Τις διαβάζω πίσω απο τα κείμενά μου,τις ανιχνεύω στις σκέψεις μου,τις ψηλαφίζω στην ψυχή μου,τις συναντώ στα βήματά μου....''Κράτα τις επιθυμίες σου θηλυκές.Μην τις μπασταρδεύεις.Κράτα τες γυναικάρες.Αν τις πουλήσεις κι εσύ ,θα γίνεις άλλος ένας μαλάκας.Πιο απλό δε γίνεται.''(''Κέρματα'' του Οδυσσέα Ιωάννου ,Εκδόσεις ''Ιανός'')Είναι όλες τους εδώ Οδυσσέα... τα απομεινάρια του κραγιόν απο εκείνες που με φίλησαν,τα χαμόγελα και το κλείσιμο του ματιού απο εκείνες που στάθηκαν για λίγο μπροστά μου και προσπέρασαν.Υπάρχουν όμως και εκείνες που δε στάθηκαν ούτε μια στιγμή,Οδυσσέα...οι ανεκπλήρωτες επιθυμίες, οι ανεκπλήρωτοι έρωτες .Τι γίνεται μ΄αυτές ;Έχεις δώσει την απάντηση και την υιοθετώ...Δεν έχω και πολλές επιλογές.Μόνο μία έχει ο καθένας μας.Ακριβώς όσες και οι ζωές μας.Αυτή θα υπερασπιστούμε,αυτή είμαστε ικανοί να υποστηρίξουμε.Τουλάχιστον ας είμαστε τίμιοι με τους εαυτούς μας...καλύτερα ανεκπλήρωτοι αλλά καθαροί έρωτες,ανεκπλήρωτες αλλά καθαρές επιθυμίες παρά μπάσταρδοι συμβιβασμοί...

Η ηχώ απο τις νότες και τις συχνότητες του ραδιοφώνου-που ήταν πάντοτε μεράκι,πάθος κι επιθυμία...η ηχώ της μουσικής που σβήνει μόνο όταν κλείνουν τα μάτια και σβήνουν οι αισθήσεις...η ηχώ απο τα τραγούδια που συγκινούν και προβληματίζουν,αλλά και απο εκείνα που απλά ακούγονται ευχάριστα και διασκεδάζουν τις σκέψεις και τις ψυχές... η ηχώ της μουσικής

Καλά ταξίδια,μάτια μου,στις θάλασσες του κόσμου...

(Υ.Γ। Ευπρόσδεκτες και επιθυμητές οι απόψεις σας,οι συμφωνίες και οι διαφωνίες...αν νομίζετε ότι αξίζει τον κόπο...)